İlk vahyin gelmesinden sonra sevgili peygamberimiz korkmuş, eve gelerek Hz Hatice'ye beni örtünüz buyurmuştu. Peygamberliğin ne olduğunu henüz bilmiyordu ve bu olay onu çok korkutmuştu.
İlâhi vahye muhatap olmanın verdiği heyecan ve haşyetle titreyen Allah Resûlü mağaradan çıktı ve Mekke'ye doğru hareket etti.
Yolda birçok garipliklerle karşılaştı. Dağ, taş ve ağaçlar: "Esselamü Aleyke Yâ Resûlallah!" diyerek onu selâmlıyor ve yüksek vazifesinden dolayı tebrik ediyorlardı.
Evine varan Peygamber Efendimiz, karşılaştığı hâdisenin azameti ve haşyeti karşısında âdeta konuşamaz hale gelmişti. Kendisini merak içinde karşılayan vefakâr zevcesi Hatice-i Kübrâ'ya sadece, "Beni örtünüz! Beni örtünüz!" diyebildi.(Buhari, 1/7)
Ancak daha sonra Hz Hatice'nin akrabası olan Varaka Bin Nevfel'e gittiler ve o peygamber olduğunu ve korkmaması gerektiğini ona anlattı. Ona gelen elçi melek Cebrail aleyhisselamdı. Peygamberimizden önce Hz İsa ve Hz Musa'ya da gelmişti.
Yorum Gönder